راهکارهای پیشگیری از کم تحرکی در سالمندان چیست؟ فعالیت بدنی کم و کم تحرکی می‌تواند عوارض جدی برای سالمندان به همراه داشته باشد. کم تحرکی می‌تواند منجر به مشکلات فیزیکی، شناختی و روانی در سالمندان گردد. در این نوشته، به بررسی عواقب کم تحرکی در افراد سالمند می‌پردازیم و سپس روش‌هایی را برای تشویق این افراد به فعالیت بدنی بیان می‌کنیم.
خطرات کم تحرکی در سالمندان
1. کاهش سلامت جسمانی: عدم تحرک منجر به از دست دادن توده عضلانی، قدرت و انعطاف‌پذیری می‌شود و احتمال خطر افتادن، شکستگی و محدودیت‌های حرکتی را افزایش می‌دهد. همچنین پیشرفت بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی عروقی، دیابت و چاقی را تشدید می‌کند.
2. زوال شناختی: مطالعات ارتباط بین فعالیت بدنی و عملکرد شناختی را نشان داده‌اند. عدم تحرک ممکن است منجر به زوال شناختی، مشکلات حافظه و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌هایی مانند زوال عقل و بیماری آلزایمر شود.
3. فقدان فعالیت بدنی می‌تواند بر سلامت روان تاثیر منفی بگذارد و منجر به افزایش احساس افسردگی، اضطراب و انزوای اجتماعی شود. از سوی دیگر، ورزش منظم با بهبود خلق و خو، عزت نفس و بهزیستی روانی مرتبط است.
4. کاهش استقلال: بی‌تحرکی توانایی فرد را برای انجام فعالیت‌های روزانه به طور مستقل محدود می‌کند و موجب اتکای بیشتر به دیگران می‌گردد. این می‌تواند منجر به از دست دادن استقلال و کاهش کیفیت زندگی شود.
بیشتر بخوانید: سرطان پروستات در سالمندان
راه‌های برطرف کردن کم تحرکی در سالمندان
درمان کم تحرکی در سالمندان مستلزم اجرای راهبردها و مداخلات برای تشویق و ترویج فعالیت بدنی است. در اینجا چند راه برای مقابله با عدم تحرک در افراد مسن وجود دارد:
1. تشویق به ورزش منظم: سالمندان را تشویق کنید تا ورزش منظم انجام دهند که مناسب با توانایی‌ها و شرایط سلامتی آنان باشد. این شامل تمرینات هوازی مانند پیاده‌روی، شنا یا دوچرخه‌سواری و همچنین تمرینات قدرتی برای حفظ توده عضلانی و تراکم استخوان است
2. تنظیم فعالیت‌ها بر اساس قابلیت‌های فردی: هر فردی دارای قابلیت‌ها و محدودیت‌های متفاوتی است. با متخصصان یا کارشناسان تناسب اندام برای ایجاد برنامه‌های ورزشی که متناسب با نیازها، توانایی‌ها و ترجیحات خاص سالمندان است، صحبت کنید.
3. ترویج فعالیت‌های زندگی روزمره: مشارکت در فعالیت‌های زندگی روزمره مانند باغبانی، کارهای خانه یا پیاده روی برای خرید را تشویق کنید.
بیشتر بخوانید: عفونت خون در سالمندان
4. ارائه حمایت اجتماعی: ایجاد یک محیط حمایتی که مشارکت در فعالیت بدنی را تشویق می‌کند. این می‌تواند شامل کلاس‌های ورزشی گروهی، پیاده‌روی جمعی و… باشد.
5. رفع موانع: شناسایی و رفع موانع یا چالش‌هایی که ممکن است مانع فعالیت بدنی شوند. این می‌تواند شامل مشکلات حرکتی، ترس از افتادن، کمبود حمل و نقل یا دسترسی به امکانات ورزشی مناسب باشد.
6. در مورد مزایای فعالیت بدنی آموزش دهید: به افراد مسن در مورد فواید متعدد فعالیت بدنی مانند بهبود تحرک، بهبود خلق و خو، عملکرد شناختی بهتر و کاهش خطر بیماری‌های مزمن اطلاع دهید. درک تاثیر مثبت ورزش می‌تواند آنان را تشویق کند تا فعالیت بدنی را در اولویت قرار دهند.
7. نظارت بر پیشرفت و ارائه بازخورد: پیشرفت فرد سالمند را پیگیری و برای تقویت این رفتار، بازخورد مثبت ارائه دهید.
آیا کم تحرکی می‌تواند عامل افزایش خطر بروز بیماری‌های مزمن در سالمندان باشد؟
کم تحرکی می‌تواند عامل افزایش خطر بروز بیماری‌های مزمن در سالمندان باشد. فعالیت بدنی ناکافی و کم در سالمندان می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن را افزایش دهد:
1. ضعف عضلات و تنبلی: کم تحرکی باعث ضعف عضلات و کاهش قدرت و استقامت آنان می‌شود. این موضوع می‌تواند منجر به مشکلات مانند کاهش تعادل، کاهش استقامت جسمانی و مشکلات حرکتی شود.
2. کاهش قدرت قلب و عروق: کم تحرکی می‌تواند منجر به کاهش قدرت قلب و عروق شود. این موضوع می‌تواند باعث کاهش عملکرد قلبی، افزایش فشار خون، ایجاد اختلالات گردش خون و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی شود.
بیشتر بخوانید: عفونت در سالمندان
3. افزایش وزن و چاقی: کم تحرکی به علت کاهش سوخت کالری و تغییر در ترکیب بدن (کاهش عضله و افزایش چربی) می‌تواند باعث افزایش وزن و چاقی در سالمندان شود. چاقی به عنوان یک عامل خطر مستقل، با بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری قلبی-عروقی، فشار خون بالا و برخی از انواع سرطان در ارتباط است.
4. کاهش ترشح هورمون‌های مهم: کم تحرکی می‌تواند ترشح هورمون‌هایی مانند اندروژن‌ها (هورمون‌های جنسی) و هورمون رشد را کاهش دهد. این موضوع می‌تواند باعث کاهش قدرت عضلات، کاهش تراکم استخوان و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های استخوانی مانند اوستئوپروز (کاهش استحکام استخوان) شود.
5. اختلالات متابولیک: کم تحرکی می‌تواند به اختلالات متابولیک مانند مقاومت به انسولین (عامل اصلی دیابت نوع 2) و اختلالات چربی خون (افزایش کلسترول بد و کاهش کلسترول خوب) منجر شود. این موضوع می‌تواند خطر ابتلا به دیابت، بیماری‌های قلبی-عروقی و سایر بیماری‌های مزمن را افزایش دهد.
نتیجه‌گیری
در این نوشته، به بررسی عواقب کم تحرکی در سالمندان پرداختیم و به این موضوع اشاره کردیم که کم تحرکی در این افراد می‌تواند منجر به زوال شناختی، کاهش سلامت جسمانی، کاهش استقلال فردی و… شود. در ادامه، روش‌هایی را برای برطرف کردن کم تحرکی و تشویق افراد مسن به فعالیت بدنی بیان نمودیم.